سبک زندگی پدر، بر مهارت‌های شناختی فرزندش تاثیر می‌گذارد – حداقل در موش‌ها این طور بود. دانشمندان آلمانی نشان دادند که اگر تغذیه‌ی موش نر، پر از اسید فولیک، متیونین و ویتامین B۱۲ باشد، نتایج آزمون حافظه‌ی فرزند آن‌ها خوب نخواهد بود. تغذیه، تاثیر خود را بر چیزی به نام الگوهای وراژنتیک می‌گذارد که در ژنوم قرار دارد. مقداری از این تغییر، از طریق اسپرم به نسل بعد منتقل می‌شود. از این مطالعه نتیجه گرفته شد که اگر غلظت بالایی از ترکیباتی که آزادکننده‌ی متیل هستند، در رژیم غذایی وجود داشته باشد، می‌تواند تاثیرات منفی‌ای در انسان‌ها هم بگذارد. از چنین خوراکی‌هایی می‌توان به مقدار زیادی از نوشیدنی‌های انرژی‌زا یا قرص‌های فولیک اسید، اشاره کرد.
تاثیرات یک رژیم فراوان از آزادکننده‌های متیل
دکتر دن اهنینگر: مدت‌ها فکر می‌کردیم که این نشانه‌های اپیژنتیک پدر، بعد از ترکیب اسپرم و تخمک، کاملا از بین می‌رود. اما امروز می‌دانیم که بخشی از متیلاسیون دی‌ان‌ای پدر از این روند جان به در می‌برند. تیم دکتر اهنینگر، همراهی این تغییرات اپیژنتیک با دگرگونی‌های شناختی در فرزند را آزمودند. محققین، تغذیه‌ی موش‌های نر را به گونه‌ای تنظیم کردند که سرشار از آزاد کننده‌های متیل و کوفاکتورهای مورد نیاز برای متابولیسم گروه‌های متیل بود: این رژیم حاوی غلظت بالایی از متیونین، فولیک اسید، ویتامین B۱۲، کولین، بتائین و روی بود. گروه دومی از موش‌های نر، یک رژیم استاندارد داشتند. بعد از شش هفته، موش‌های نر با موش‌های ماده جفتگیری کردند و نوزادان متولد شده از آن‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج از این قرار بود: نوزاد موش‌های نری که رژیمی از آزادکننده‌های متیل داشتند، نتایج ضعیف‌تری در تمام آزمون‌های یادگیری و حافظه گرفتند. اهنینگر گفت: ما توانستیم نشان دهیم که تغییری گذرا در تغذیه‌ی پدر، می‌تواند در توانایی‌های یادگیری نوزاد اختلال ایجاد کند. همچنین تاثیر واضحی در یادگیری مهارت جهت‌یابی در فضا مشاهده شد.
غیرطبیعی بودن موش‌ها منحصر به رفتار آن‌ها نبود، در مغز آن‌ها هم قابل مشاهده بود: اتصالات عصبی در هیپوکامپوس – قسمتی از مغز که برای حافظه مهم است – هم واکنش کندی به محرکات الکتریکی نشان دادند، که نشان دهنده‌ی آسیب در انطباق – یا همان انعطاف عصبی – آن‌ها بود.
مقدار بیش از حد مکمل‌های غذایی می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند
تمام این‌ها، نتایج به دست آمده از آزمایشات حیوانی است. با این حال، انسان‌ها هم می‌توانند در معرض دوز بالایی از آزادکننده‌های متیل قرار بگیرند. به خوبی می‌دانیم که کمبود آزادکننده‌های متیل، عواقبی منفی برای سلامتی دارد که می‌توان با استفاده از مکمل‌های غذایی از آن پیشگیری کرد. اما مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که مصرف افراطی هم می‌تواند عوارض زیانباری به همراه داشته باشد.
منبع: آشپزباشی، ترجمه شده از Science Daily
